Τα παιδιά έχουν χάσει το συναίσθημα της χαράς! Πρόταση Γ. Μουζόπουλου για διαπαιδαγώγηση των μαθητών στα σχολεία σχετικά με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και κινητού τηλεφώνου!

Τα παιδιά έχουν χάσει το συναίσθημα της χαράς! Μου το είπε ένα παιδάκι 8 χρονών, παρατηρώντας ένα άλλο μεγαλύτερο παιδί!

Όντως τα παιδιά στερούνται συναισθημάτων! Κάθονται ώρες ατέλειωτες μπροστά σε μια ψυχρή οθόνη, χωρίς να ανταλλάσουν κουβέντα, απομονωμένα από τον περίγυρο, οριοθετώντας ένα χώρο σιωπηλό, όπου λείπει το χρώμα και η ένταση της φωνής. Μαθαίνουν σε εύκολες επιλογές, που δεν ακονίζουν το μυαλό και δεν γνωρίζουν τι αντίκτυπο έχουν οι λέξεις που χρησιμοποιούν στην ψυχολογία του άλλου, αφού η οθόνη του υπολογιστή και του κινητού είναι ένα μάτι που δεν δακρύζει! Μαθαίνουν να μιλούν κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά, γιατί τις λέξεις δεν τις νιώθουν! Η χαρά τους κρατάει τόσο λίγο, όσο και η νίκη ενός παιχνιδιού, γιατί σε λίγο κάποιος άλλος θα κερδίσει! Η λύπη τους είναι περισσότερο έκδηλη και ενεργοποιείται πιο εύκολα όταν βιώνουν δυσκολίες στην πραγματική ζωή που δεν λύνονται με το πάτημα ενός κουμπιού, όπως έχουν συνηθίσει με τους υπολογιστές! Μαθαίνουν σε ένα πλασματικό κόσμο, όπου δεν γνωρίζουν την απόρριψη, αφού με το πάτημα ενός κουμπιού έχουν και άλλες πολλαπλές επιλογές! Η ανηδονία σιγά-σιγά δίνει την σκυτάλη στην κατάθλιψη, δημιουργώντας μονοδιάστατες προσωπικότητες.

Οι διαπροσωπικές σχέσεις των παιδιών χάνονται! Δεν ακούς πλέον τις φωνές των παιδιών στο δρόμο ή στην αλάνα. Αντίθετα ακούς το πάτημα των κουμπιών με μανία σαν να θέλουν να πάρουν εναγωνίως ανάσα, αναζητώντας το οξυγόνο τους!

Πως θα νιώσουν τον έρωτα, πως θα προσεγγίσουν το άλλο φύλο, πως θα δημιουργήσουν οικογένεια; Πως θα σεβαστούν το άλλο φύλο και πως θα συνυπάρξουν με το άλλο φύλο;  Όλα αυτά μέσα σε ένα μπερδεμένο και θολό τοπίο όπου τα ίχνη της ταυτότητάς τους αλλοιώνονται, δημιουργώντας ένα προφίλ που δεν είναι οι ίδιοι, αλλά κάτι που είδαν και τους έκανε εντύπωση! Πως θα ανεξαρτητοποιηθούν, πως θα βάλουν επαγγελματικούς στόχους, αφού βλέπουν ότι κάποιος πάνω στον πλανήτη που ασχολείται με τους υπολογιστές ευδαιμονεί και βγάζει εκατομμύρια και μάλιστα χωρίς σπουδές! 

Πλέον έχει έρθει η ώρα της εκπαίδευσης που με το δικό της τρόπο μπορεί να μας σώσει από αυτήν την μάστιγα. Χρειαζόμαστε καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα! Παλαιότερα με πολύ κόπο εντάχθηκαν στα σχολεία τα μαθήματα του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού και της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Τα πράγματα και οι απαιτήσεις της εποχής όμως αλλάζουν! Από το Δημοτικό όπου ακόμα ο χαρακτήρας των παιδιών είναι εύπλαστος, θα πρέπει να ξεκινήσει η διαπαιδαγώγηση τους ως προς την σωστή χρήση του υπολογιστή και του κινητού τηλεφώνου! Ένα τέτοιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα λείπει από τα σχολεία!

Προτείνω λοιπόν την εισαγωγή του μαθήματος της διαπαιδαγώγησης των παιδιών χρηστών ηλεκτρονικού υπολογιστή και κινητού τηλεφώνου, στο υποχρεωτικό πρόγραμμα διδασκαλίας των μαθητών στα σχολεία, με σκοπό την φυσιολογική ψυχολογική ωρίμανση των μαθητών! Το μάθημα θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένο στην ηλικία και την ωριμότητα των παιδιών! Δεν μιλάμε απλά για ένα κεφάλαιο σε ένα βιβλίο… αλλά μιλάμε για ολόκληρο μάθημα!

Ο Γεώργιος Μουζόπουλος είναι Ιατρός - Ορθοπαιδικός Χειρουργός στο ΓΝ Λακωνίας – ΝΜ Σπάρτης, Υποψήφιος Βουλευτής με το  ΠΑ.ΣΟ.Κ – ΚΙΝ.ΑΛ στο Ν. Λακωνίας