Ο πόνος στη «μέση» και το ισχίο είναι ένας από τους συνηθέστερους λόγους που οδηγούμαστε στο φαρμακείο για να αναζητήσουμε ανακούφιση.

Σε διαγνωσμένα λοιπόν τέτοιου είδους προβλήματα, ο φαρμακοποιός σας μπορεί να σας προτείνει θεραπευτικές λύσεις και τις πολύτιμες συμβουλές του.

Το μυοσκελετικό μας σύστημα αποτελείται από σκληρούς και μαλακούς ιστούς.

Τα περισσότερα μυοσκελετικά προβλήματα προκύπτουν από τραυματισμούς ή οργανικές νόσους.

Όταν αναφερόμαστε στη «μέση», εννοούμε όλη τη σπονδυλική στήλη, η οποία στηρίζει το ανθρώπινο μυοσκελετικό σύστημα.

Το ισχίο (γοφός), από την άλλη αποτελεί την άρθρωση που συνδέει τον κορμό με τα πόδια.

Οσφυαλγία

Η οσφυαλγία είναι συχνότερη μεταξύ των ηλικιών 30 και 55 ετών, καθώς και σε άτομα που εργάζονται σε χειρονακτικές εργασίες, ή παραμένουν σε στατική θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Παράγοντες που συμβάλλουν στην αιτιολογία της οσφυαλγίας είναι η απουσία καλής φυσικής κατάστασης, καθώς και επαγγελματικοί και ψυχοκοινωνικοί παράγοντες.

Η κακή στάση του σώματος σε καθιστή θέση και η λάθος τεχνική άρσης βάρους στην καθημερινότητα είναι προδιαθεσικοί παράγοντες.

Ισχιαλγία

Η λέξη ισχιαλγία αναφέρεται στον πόνο στην πλάτη που προκαλείται από κάποιο πρόβλημα με το ισχιακό νεύρο.

Αυτό είναι ένα μεγάλο νεύρο που εκτείνεται από το κάτω μέρος της πλάτης μέχρι το πίσω μέρος του κάθε ποδιού.

Όταν κάτι βλάπτει ή ασκεί πίεση στο ισχιακό νεύρο, μπορεί να προκαλέσει πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης που απλώνεται στο ισχίο, τους γλουτούς και το πόδι. Η πιο κοινή αιτία της ισχιαλγίας είναι η κήλη δίσκου.

Οι δίσκοι δρουν σαν “μαξιλάρια” μεταξύ των σπονδύλων της σπονδυλικής σας στήλης.

Αυτοί οι δίσκοι γίνονται πιο αδύναμοι όσο μεγαλώνετε και είναι πιο ευάλωτοι σε τραυματισμούς.

Οι λύσεις

Κάποτε συστηνόταν η παραμονή στο κρεβάτι για τους ασθενείς με οσφυαλγία.

Ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι αυτή η συμβουλή είναι λιγότερο αποτελεσματική από τη συμβουλή να παραμείνετε δραστήριοι.

Η πλήρης ακινητοποίηση του ασθενή μπορεί μόνο να επιδεινώσει το πρόβλημα και όχι να το λύσει.

Το σωστό είναι ακόμα και στην οξεία φάση του πόνου, να σηκώνεται ο ασθενής, έστω για λίγο, και να περπατά, καθώς με αυτό τον τρόπο η μέση παραμένει λειτουργική.

Όλα τα αναλγητικά (παρακεταμόλη απλή ή σε συνδυασμούς) έχουν αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα στην ανακούφιση του πόνου.

Τα αντιφλεγμονώδη από μόνα τους ή σε συνδυασμό με μυοχαλαρωτικά φάρμακα είναι συχνή αγωγή για τον πόνο.

Τα φάρμακα αυτά συνήθως χορηγούνται από το στόμα, αλλά πολλές φορές γίνονται και σε ενέσιμη μορφή.

Ιδιαίτερη προσοχή χορήγησης χρειάζεται σε παθήσεις του στομάχου και σε αυξημένη αρτηριακή πίεση.

Η ζώνη στη μέση επίσης, αποτελεί μία συμπληρωματική λύση στην αντιμετώπιση του πόνου στη μέση, καθώς μπορεί να ανακουφίσει κυρίως άτομα με αδύναμο μυϊκό σύστημα.

Διαφορά ψυχρού και θερμού επιθέματος

Στην οξεία οσφυαλγία, ανακούφιση προσφέρουν τα ψυχρά επιθέματα, τα οποία όμως δρουν για μικρό χρονικό διάστημα, καθώς συνήθως δεν είναι ανεκτά για διάστημα μεγαλύτερο των δυο ημερών.

Σε αντίθεση με τα ψυχρά επιθέματα, τα θερμά επιθέματα είναι συνήθως πιο εύκολα ανεκτά από τον ασθενή.

Θερμά επιθέματα

Ο ρόλος των θερμών επιθεμάτων είναι να ηρεμούν τους μύες και να προκαλούν μυοχαλάρωση.

Θερμά επιθέματα θεωρούνται οι θερμαντικές αλοιφές και η θερμοφόρα.

Τα θερμά επιθέματα είναι για χρόνιους πόνους, για τραυματισμούς στους μύες, στοχεύοντας σε σπασμούς και σημεία που πονούν, όπως ένας πόνος στον αυχένα ή τη μέση.

Ηρεμούν το νευρικό σύστημα και λόγω αυξημένης αιματικής ροής, βοηθούν στην απομάκρυνση των χημικών μεσολαβητών πόνου.

Τα θερμά επιθέματα όμως, μπορεί να χειροτερέψουν μια φλεγμονή ή ένα τραυματισμένο σημείο και να λειτουργήσουν αρνητικά όταν ιδρώνουμε.

Ψυχρά επιθέματα

Ο πάγος θεραπεύει τους τραυματισμούς, καθώς μπορεί να ηρεμήσει τους κατεστραμμένους ιστούς, τα πρησμένα και κόκκινα σημεία και είναι ένας τρόπος να ανακουφίσουμε τον πόνο και τη φλεγμονή από κάκωση στις αρθρώσεις.

Αντίθετα, αν βάλουμε πάγο σε ένα σημείο που μας ενοχλεί ως αποτέλεσμα μυϊκού πόνου, τότε η κατάσταση θα χειροτερέψει.

Αν για παράδειγμα, τραυματίσετε τους μύες στο γυμναστήριο και βάλετε ένα ψυχρό επίθεμα, τότε το σημείο θα αρχίσει να πονάει περισσότερο.

Χρησιμοποιήστε τα ψυχρά επιθέματα μόνο τοπικά και ποτέ για πάνω από 20 λεπτά.

Πειραματιστείτε για να δείτε ποια μέθοδος από τις δύο σας παρέχει περισσότερη ανακούφιση, ή δοκιμάστε να τις εναλλάσσετε.

Τοπικές αλοιφές με αντιφλεγμονώδη δράση

Για να μπορεί μια αλοιφή να δράσει, θα πρέπει το φάρμακο να διαπεράσει το δέρμα, να απορροφηθεί από τους ιστούς και να φτάσει σε συγκεντρώσεις αρκετά υψηλές, ώστε να αναστείλει τη φλεγμονή.

Έρευνες φανερώνουν ότι τα φάρμακα αυτά πράγματι διαπερνούν το δέρμα, αλλά σε συγκεντρώσεις πολύ λιγότερες από αυτές που επιτυγχάνονται με λήψη από το στόμα.

Μυοχαλαρωτικά

Εάν τα απλά αναλγητικά δεν σας ανακουφίσουν, τότε τα μυοχαλαρωτικά αποτελούν τη δεύτερη επιλογή σας και τα αντιφλεγμονώδη την τρίτη.

Μάλιστα, ορισμένα μυοχαλαρωτικά συνδυάζονται με αναλγητικές ουσίες (όπως η παρακεταμόλη), για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

Ωστόσο, τα μυοχαλαρωτικά έχουν αρκετές ανεπιθύμητες ενέργειες (ναυτία, πονοκέφαλο, δυσφορία, ταχυκαρδία).

Επίσης, στις παρενέργειές τους ανήκουν η υπνηλία και η ζάλη, οπότε μετά τη λήψη τους δεν πρέπει να οδηγήσετε ή να ασχοληθείτε με απαιτητικές εργασίες.

Οι φυσικές λύσεις

Aρπαγόφυτο

Σύμφωνα με κλινικές μελέτες, ημερήσια δόση 50 ή 100mg του συγκεκριμένου φυτού μειώνει τον πόνο σημαντικά, λόγω της δράσης του στην καταστολή της φλεγμονής.

Από τα διαθέσιμα στοιχεία, φαίνεται ότι είναι ασφαλές.

Παρόλα αυτά, η χορήγηση του προτείνεται να μην υπερβαίνει τον ένα χρόνο.

Μαγνήσιο

Η μυοχαλαρωτική του δράση, απαλλαγμένη από παρενέργειες, είναι ευρέως γνωστή.

Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη είναι τα 320mg για τις γυναίκες και τα 420mg για τους άνδρες.

Η θεραπευτική δοσολογία κυμαίνεται από 500-1000mg.

Δόση μεγαλύτερη από 3 γραμμάρια ημερησίως, δρα καθαρτικά και θα πρέπει να αποφεύγεται.

Σύμπλεγμα Β

Ιδίως όταν πρόκειται για ισχιαλγία και ο πόνος αντανακλάται και στο πόδι, οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β είναι μια ασφαλής και ιδιαίτερα αποτελεσματική λύση.

Θρέφουν τα νεύρα, διευκολύνοντας τη μεταφορά των νευρικών ερεθισμάτων.

Επίσης, βοηθούν στην παραγωγή ενέργειας, στην τόνωση του μεταβολισμού και στη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου και του μυϊκού συστήματος.