Συναδέλφισσες, συνάδελφοι:

Με το «καλημέρα» του 2021, ο κυβερνητικός ανασχηματισμός και η προώθηση «ανθρώπων ειδικών αποστολών» σε θέσεις - κλειδιά, ειδικά στο υπουργείο Εργασίας, ήρθαν να σηματοδοτήσουν την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης για κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης, στις συνθήκες της πανδημίας και της νέας οικονομικής κρίσης. Την ίδια στιγμή, ο χρόνος που επέλεξε μόνο τυχαίος δεν είναι. Εκμεταλλεύεται με άθλιο τρόπο την έξαρση της πανδημίας, νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα πιάσει στον ύπνο τους εργαζόμενους.

Στο επίκεντρο του «επιθετικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων» που έχει προαναγγείλει η κυβέρνηση βρίσκονται οι νέες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στα Εργασιακά, στο Ασφαλιστικό, στη συνδικαλιστική δράση, όλα αυτά δηλαδή που δίκαια έχουν χαρακτηριστεί από εκατοντάδες συλλόγους, σωματεία, συνδικάτα και εργατικά κέντρα «ανατροπές του αιώνα» και στοχεύουν στη μετατροπή της χώρας σε μια απέραντη «ειδική οικονομική ζώνη», με ακόμα πιο φθηνή εργατική δύναμη, με ακόμα πιο λυμένα χέρια στο κεφάλαιο για να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους όποτε, όπου, όπως και για όσο θέλει.

…135 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά του Σικάγο για το 8ωρο και 101 χρόνια μετά την καθιέρωση με νόμο του 8ωρου στην Ελλάδα, μια κατάκτηση που για να κατοχυρωθεί χρειάστηκαν ποτάμια αίματος και σκληροί αγώνες, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να το καταργήσει. Να φέρει νόμο για την επιβολή της 10ωρης εργασίας και την κατάργηση αμοιβής των υπερωριών. Χαρακτηριστικά αναφέρει “… οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζομένους ως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ίδιου 6μήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή ημέρες άδειας…” .

Το 10ωρο βέβαια, για πολλούς εργαζόμενους δεν είναι εικόνα από το μέλλον, αλλά ζοφερή πραγματικότητα που ήδη αντιμετωπίζουν και πρακτική που ήδη εφαρμόζεται σε μια σειρά από περιπτώσεις, η παγίωση και αποφασιστική γενίκευση της οποίας προωθείται μέσα από το νέο νομοσχέδιο. Επίσης από άδειες και ρεπό έχουμε χορτάσει, καθώς όλο το χρόνο της πανδημίας με τα σχολεία κλειστά, τις ευπαθείς ομάδες απροστάτευτες, και τα κρούσματα χιλιάδες, οι άδειες ειδικού σκοπού μπήκαν στο συρτάρι ή έκαναν φτερά και την ίδια ώρα συνάδελφοι σε super market δουλεύουν μέρα νύχτα.

Σε άλλο σημείο προβλέπεται “προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα που ήδη επιτρέπει την εργασία την Κυριακή”. Ακόμα οδηγεί σε νέες μειώσεις τους μισθούς τραβώντας προς το «απόλυτο χαμηλό» τα όριά τους, που ξεκινούν από 200 ευρώ μέσα από τον ΟΑΕΔ, ο οποίος μετατρέπεται σε «λαγό» κακοπληρωμένης και ευέλικτης εργασίας.

Το «τέντωμα», λοιπόν, του καθημερινού ωραρίου, η εντατικοποίηση της δουλειάς, η «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων, σε βάρος των δικαιωμάτων και της ζωής τους, είναι μια πείρα που διαθέτουν ήδη σήμερα εργαζόμενοι σε αρκετούς χώρους δουλειάς κι εδώ στο νομό μας.  Σε μια περίοδο όπου η ανεργία τσακίζει κόκαλα, μας σερβίρουν για παραμύθι ότι οι εργαζόμενοι θα είναι ελεύθεροι να διαπραγματευτούν ατομικά πώς θα επιβιώσουν και αν δεν θέλουν να αποδεχτούν τους όρους της εργοδοσίας μπορούν ελεύθερα να επιλέξουν να πεθάνουν της πείνας, οι ίδιοι και οι οικογένειές τους

Αναγκαίο συστατικό το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης

Τα σχέδια για παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων πάνε χέρι - χέρι με τα μέτρα για ασφυκτικό έλεγχο των σωματείων. Καθόλου τυχαία, στο ίδιο νομοσχέδιο που έχει ήδη παρουσιαστεί στο υπουργικό συμβούλιο υπό τον τίτλο «Ρύθμιση θεμάτων της αγοράς εργασίας», μαζί με τις βάρβαρες ανατροπές στα Εργασιακά περιλαμβάνονται τα νέα χτυπήματα στη συνδικαλιστική δράση.

Τα κύρια σημεία του νομοσχεδίου για τα συνδικάτα, όπως αυτά παρουσιάστηκαν στο υπουργικό συμβούλιο τον περασμένο Οκτώβρη, αποτελούν έναν συνδυασμό απεργοκτόνων διατάξεων. Το προσωπικό στοιχειώδους λειτουργίας ορίζεται σε τουλάχιστον 40%, διασφαλίζεται έτσι η λειτουργία των επιχειρήσεων ακόμα και αν οι εργαζόμενοι συμμετέχουν καθολικά σε μία απεργία.

Διευκολύνεται το στήσιμο απεργοσπαστικών μηχανισμών της εργοδοσίας, αναφέροντας ότι «απαγορεύονται οι καταλήψεις χώρων και εισόδων και η άσκηση ψυχολογικής ή σωματικής βίας. Αν λάβουν χώρα, η απεργία καθίσταται παράνομη. Όσοι μετέχουν σε κατάληψη ή βιαιοπραγούν, τελούν ποινικώς κολάσιμη πράξη»! Με άλλα λόγια, η περιφρούρηση της απεργίας από τους εργαζόμενους, η δυνατότητα να μοιράζεται η απεργιακή ανακοίνωση, ένα σύνθημα έξω από τις πύλες των εργοστασίων και τους χώρους δουλειάς, θα μπορεί να χαρακτηρίζεται παρεμπόδιση, άσκηση «ψυχολογικής βίας», καθιστώντας την απεργία παράνομη.

Προστίθεται διάταξη που χτυπά και ουσιαστικά καταργεί τις Γενικές Συνελεύσεις ως ανώτερο όργανο των συνδικάτων, με ζωντανή συμμετοχή των εργαζομένων στην ενημέρωση, στη συζήτηση, στην ανταλλαγή απόψεων, στη συνδιαμόρφωση και λήψη των αποφάσεων. Αντίθετα, ορίζεται ότι το Συνδικάτο «πρέπει να παρέχει πραγματική πρακτική δυνατότητα συμμετοχής και ψήφου εξ αποστάσεως, ηλεκτρονικώς, ιδίως για τη λήψη απόφασης απεργίας...».

Προωθείται ένας ανοιχτός μηχανισμός φακελώματος, επιδιώκουν να φτιάξουν ένα «αρχείο συνδικαλισμένων εργαζομένων», το οποίο θα είναι στη διάθεση του υπουργείου και της εργοδοσίας. προβλέπεται ακόμα ότι «η συμφιλίωση συλλογικών διαφορών αφαιρείται από τις Επιθεωρήσεις Εργασίας και ανατίθεται στον ΟΜΕΔ», που σημαίνει ότι οι καταγγελίες των εργαζομένων και των συνδικάτων θα παραπέμπονται σε μια διαδικασία «κοινωνικού εταιρισμού», με κυριαρχία των εκπροσώπων και της αντίληψης των εργοδοτικών ενώσεων. Άλλη διάταξη προβλέπει «θεσμοθέτηση δικαιώματος, μετά την προειδοποίηση για απόλυση και μέχρι αυτήν, ο εργοδότης να δικαιούται να αξιώσει να μην προσέρχεται ο εργαζόμενος στην εργασία, αλλά βεβαίως να μισθοδοτείται». Έτσι, ο εργοδότης θα απομακρύνει από τον χώρο δουλειάς τους υπό απόλυση εργάτες, δυσκολεύοντας την πάλη μαζί με τους συναδέλφους τους ενάντια στις απολύσεις.

Δεν χαρίζουμε δευτερόλεπτο!

Οργανωμένα, αγωνιστικά θα πρέπει να απαντήσουμε στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, όποτε αυτό έρθει. Να βάλουμε στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας, τη ζωή και τη δουλειά με δικαιώματα, αλλά πάνω απ' όλα τη ριζική ανατροπή, για να γίνουν τα παραπάνω πράξη.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, να ενημερωθούν, να συζητήσουν, να πάρουν αποφάσεις και πρωτοβουλίες. Καλούμε επίσης το Εργατικό Κέντρο του νομού μας, τις επιτροπές αγώνα , τα σωματεία προς την ίδια κατεύθυνση,  καθώς και το δικό μας σωματείο και Δ.Σ., να  συνεδριάσει και να πάρει αγωνιστικές αποφάσεις και ενόψει της 1^ης ΜΑΗ 2021 αλλά και του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.

ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΗΛΩΝ Ν. ΛΑΚΩΝΙΑΣ