Την μάσκα σαν φοράς... στα μάτια να με κοιτάς!

Οι μάσκες πλέον έχουν μπει για τα καλά στην ζωή μας, έχουμε αρχίσει και διαλέγουμε και μάσκες με σχέδια. Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές στο δρόμο δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε κάποιον που μας χαιρετά. Προσπαθούμε πολλές φορές να καταλάβουμε από τα μάτια την έκφραση ενός προσώπου, γιατί το βασικό που μας λείπει είναι το χαμόγελο. Πρέπει να καταβάλουμε μεγαλύτερη προσπάθεια και να αφήσουμε τα μάτια να εκφραστούν, να μην κρυβόμαστε… Τα λόγια πολλές φορές δεν φτάνουν , ας εκμεταλλευτούμε τα μάτια αυτά που λέγαμε ότι είναι τα μόνα που λένε την αλήθεια. Να σφίξουμε κάποιον στην αγκαλιά μας δεν μπορούμε, αλλά ούτε καν να του σφίξουμε το χέρι, τι α γίνει μετά άραγε θα θυμόμαστε ότι και αυτά είναι μέρος μια φυσιολογικής ζωής? Δεν πρέπει να ξεχάσουμε αυτά που τώρα μας λείπουν… χαμόγελα, αγκαλιές, φιλιά ! Μέγιστο αγαθό του ανθρώπου η δυνατότητα που έχει να αγαπά , να ερωτεύεται… Τάκης Κούρος - spartanews.gr

Σας χαρίζω μερικούς στίχους που εμπνεύστηκα εν μέσω καραντίνας…

126571409 414841626338803 2876010468104162883 n

Σαν έρθουν με το καλό εκείνοι οι καιροί

Που ελεύθερος θα ανάβω ένα κερί

Θα σε κρατώ μέρα νύχτα αγκαλιά

Ακούγοντας  την ανάσα σου μες στην σιγαλιά!

 

Χέρι χέρι να περπατάμε

Μόνο για αγάπη να συζητάμε

Στα μάτια να με κοιτάζεις

Και από έρωτα να στάζεις!

 

Σαν με αγγίζεις θέλω να ριγώ

Βρίσκοντας πάλι το χαμένο μου εγώ

Η καρδιά μου δυνατά να χτυπάει

Και εσένα κάθε μέρα να καρτεράει!

Last modified on Σάββατο, 21 Νοεμβρίου 2020 11:29

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.