Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη σημαδεύεται από την ανηλεή σφαγή του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ και τον βίαιο ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων, από τη συνέχιση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στο έδαφος της Ουκρανίας με εκατομμύρια πρόσφυγες.

Ταυτόχρονα, συμπληρώνονται 6 μήνες από το πολύνεκρο ναυάγιο ξεριζωμένων ανοιχτά της Πύλου. Το ΚΚΕ απαιτεί την άμεση απόδοση όλων των ευθυνών για τον άδικο θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων, ανυπεράσπιστων παιδιών. Επισημαίνει τους τεράστιους κινδύνους από την ενίσχυση της πολιτικής καταστολής της ΕΕ και των κρατών-μελών, που θα οδηγήσουν σε νέες παρόμοιες τραγωδίες και εκατόμβες νεκρών.

Η κεντρική πολιτική γραμμή ΕΕ και αστικών κυβερνήσεων στοχεύει στην δήθεν πάταξη της «παράνομης μετανάστευσης», μεταθέτοντας την ευθύνη του ξεριζωμού στους ίδιους τους κατατρεγμένους. Σε επίσημα κείμενά τους, κάνουν λόγο για τη «νέα υβριδική απειλή» σε βάρος των, δήθεν, «δημοκρατικών αξιών» και του «δυτικού πολιτισμού». Καλλιεργούν το φασιστικό και ρατσιστικό δηλητήριο. Κρύβουν τις πραγματικές αιτίες της μετανάστευσης και της προσφυγιάς, που είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι κάθε είδους επεμβάσεις, τα αυταρχικά καθεστώτα, η καταλήστευση του περιβάλλοντος και του πλούτου των χωρών από τους ιμπεριαλιστές, που σκορπούν τον θάνατο, τον φόβο, την ακραία φτώχεια και την εξαθλίωση σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη.

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι η πολιτική του “κοσμοπολιτισμού” που μιλά για την διαχρονική μετακίνηση των πληθυσμών στην ανθρώπινη ιστορία, καθαγιάζοντας την καπιταλιστική εκμετάλλευση στο όνομα των “ανοιχτών συνόρων”.

Και στο θέμα της μετανάστευσης, ο καπιταλισμός έρχεται αντιμέτωπος με τις δικές του αντιθέσεις και αδιέξοδα. Οι δύο φαινομενικά αντίθετες όψεις της αστικής διαχείρισης στο Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, συμπληρώνουν η μία την άλλη. Από τη μία μεριά, άγρια καταστολή, φράχτες, επαναπροωθήσεις και απελάσεις, σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης και από την άλλη μεριά ο οξυμένος ανταγωνισμός για ολοένα και πιο φθηνά εργατικά χέρια μέσα από τις πολιτικές της λεγόμενης «νόμιμης» και «εποικοδομητικής» μετανάστευσης, προκειμένου να αντιμετωπίζονται οι ελλείψεις και τα «δημογραφικά κενά» των πιο αναπτυγμένων καπιταλιστικών οικονομιών. Οι απαράδεκτες συμφωνίες σύγχρονου σκλαβοπάζαρου, που προωθεί το ελληνικό αστικό κράτος (όπως με Μπαγκλαντές, Αίγυπτο, Πακιστάν, Ινδία κ.ά.), αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα αυτών των πολιτικών.

Την ίδια ώρα, οι ξεριζωμένοι γίνονται εργαλείο στα διάφορα γεωπολιτικά παζάρια. Έφτασαν να βαφτίσουν «εθελοντική μετανάστευση» ακόμα και τα σχέδια του βίαιου εκτοπισμού χιλιάδων Παλαιστινίων από τα εδάφη τους και τη μεταφορά τους σε τρίτες χώρες. Αποκαλυπτικό παράδειγμα είναι η διαφορετική προστασία, που σωστά δέχθηκαν οι Ουκρανοί πρόσφυγες, σε αντίθεση με τα θύματα άλλων ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων και επεμβάσεων.

Οι συζητήσεις για το Μεταναστευτικό – Προσφυγικό στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών διαφορών, υπό την αιγίδα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ενόσω διατηρείται η κατάπτυστη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας του 2016, σηματοδοτεί νέα ένταση της καταστολής και νέα βάσανα για τους κατατρεγμένους μετανάστες και πρόσφυγες.

Όμως, ο ελληνικός λαός γνωρίζει καλά τα βάσανα του ξεριζωμού. Χιλιάδες νέοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα μας, στην διάρκεια της προηγούμενης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

Σήμερα, στην χώρα μας ζουν και εργάζονται χιλιάδες μετανάστες, με ή χωρίς άδειες διαμονής. Χιλιάδες ξεριζωμένοι είναι εγκλωβισμένοι στις υπερδομές-φυλακές των νησιών και της ενδοχώρας.

Η μη χορήγηση αδειών διαμονής σε χιλιάδες μετανάστες εργάτες, η έλλειψη κάθε είδους ελέγχου στα σύγχρονα γκέτο της απάνθρωπης εκμετάλλευσης, όπως στη Μανωλάδα του «κόκκινου χρυσού», ωφελεί μόνο τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και στρέφεται ενάντια σε όλη την εργατική τάξη, Έλληνες και μετανάστες, οδηγώντας σε συνολική πτώση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Τα κυκλώματα διακινητών και δουλεμπορίου ανθούν στο έδαφος αυτής της πολιτικής, ενώ συνεχώς αποδεικνύονται οι σχέσεις τους με θύλακες του κρατικού μηχανισμού. Ο δήθεν «ανένδοτος αγώνας» κατά των «λαθροδιακινητών» από τα αστικά επιτελεία, είναι υποκριτικός.

Τα παραπάνω συμπληρώνονται από την απαράδεκτη κατάσταση και μόνιμη υποστελέχωση σε όλες τις υπηρεσίες Μετανάστευσης και Ασύλου, από την έλλειψη ουσιαστικού σχεδιασμού ένταξης για πρόσφυγες και μετανάστες, από την εμπορευματοποίηση των σχετικών αναγκών με τα κάθε είδους χρηματοδοτικά πακέτα και προγράμματα που λυμαίνονται ΜΚΟ και ιδιώτες, από τα υπέρμετρα εμπόδια απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας ακόμα και σε παιδιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην πατρίδα μας .

Η πλούσια πείρα των εργατικών συνδικάτων, όπως για παράδειγμα στην οικοδομή, τον επισιτισμό-τουρισμό, την κλωστοϋφαντουργία κ.ά., για την άνοδο των κοινών αγώνων Ελλήνων και μεταναστών εργατών για δουλειά με μεροκάματα και δικαιώματα, είναι πολύτιμη παρακαταθήκη για τους σημερινούς και αυριανούς αγώνες των εργατών και του λαού, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, θρησκεία, ενάντια στην εκμετάλλευση.

Το ΚΚΕ παλεύει για να δυναμώσει το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Αναπόσπαστο στοιχείο του είναι η άνοδος του κοινού αγώνα Ελλήνων και ξένων εργατών για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, η αλληλεγγύη στους μετανάστες και πρόσφυγες, με αταλάντευτο μέτωπο απέναντι στο ρατσισμό και το φασισμό, στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την καταστολή.

Για να ανοίξει ο δρόμος της σοσιαλιστικής προοπτικής, για έναν κόσμο που κάθε λαός θα προκόβει και θα ευημερεί αφέντης στον τόπο του, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για τον κόσμο της πραγματικής αδελφοσύνης των λαών, χωρίς πολέμους, φτώχεια, εξαθλίωση και ξεριζωμό.