Χθες βράδυ στη Βουλή, ολοκληρώθηκε η διαδικασία της ψήφισης του Νομοσχεδίου για την «ισότητα στον πολιτικό γάμο».

Για πρώτη φορά στη μακρά κοινοβουλευτική μου θητεία, η ψήφος μου ήταν αρνητική σε νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, του κόμματος που υπηρέτησα και υπηρετώ όλα αυτά τα χρόνια και τούτο γιασυνειδησιακούς, ιδεολογικούς και αξιακούς λόγους.
ΠΙΣΤΕΥΩ ότι η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ με πατέρα και μητέρα είναι βασική αξία της ελληνικής κοινωνίας και πιστεύω στο ΔΙΚΑΙΩΜΑ του κάθε παιδιού να μεγαλώσει μέσα σε αυτήν. Να γευθεί το μητρικό χάδι και να αισθανθεί τη πατρική ασφάλεια.Να έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ σε γονεϊκά πρότυπα ΚΑΙ των δυο φύλων.

ΣΕΒΟΜΑΙ απερίφραστα το δικαίωμα στην επιλογή και την ιδιαιτερότητα του κάθε ανθρώπου.
ΔΕΝ μπορώ όμως με την ψήφο μου να συμβάλλω στη θέσπιση κανόνος δικαίου που αλλάζει τον παραδεδεγμένο για αιώνες θεσμό του γάμου και της οικογένειας,όπως τον ξέρουμε μέχρι σήμερα και όταν μάλιστα υπάρχει η εναλλακτική μορφή του Συμφώνου Συμβίωσης,με όλα τα συναφή νομικά προβλεπόμενα.

Προτεραιότητα για μια χώρα με σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα θα πρέπει να είναι, η θωράκιση της πυρηνικής οικογένειας που σήμερα δημιουργεί και ανατρέφει παιδιά και η θαρραλέα ενίσχυση των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών.