Το ημερολόγιο έγραφε 3 Σεπτεμβρίου του 1974, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωσε την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Μια ημερομηνία που σημάδεψε την καρδιά πολλών Ελλήνων και ταυτίστηκε με το γνωστό τραγούδι ….θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες. Βέβαια από τότε, πολλοί έφυγαν από αυτούς τους μπαξέδες, άλλοι ξαναγύρισαν και άλλοι έριξαν μαύρη πέτρα! Αξίζει όμως να ξανασυναντηθούμε στους όμορφους εκείνους μπαξέδες, για να αποκτήσει η ζωή μας φωτεινό χρώμα. Ας γίνει σκοπός μας...Ποιους μπαξέδες όμως;

Ασφαλώς και να συναντηθούμε στους μπαξέδες…. εκεί που ξεκινά ο ταπεινός κοινωνικός αγώνας για την αξιοπρεπή επιβίωση του κάθε πολίτη, εκεί που ο πολίτης είναι το επίκεντρο και όχι οι λίγοι με τα φανταχτερά ονόματα, που με τις αυθαιρεσίες τους και τις απευθείας αναθέσεις που επικροτούν, καταπατούν κάθε δημοκρατική διαδικασία ….εκεί που η Λαϊκή συναίνεση καταργεί την οικονομική ολιγαρχία και οικοδομεί τα θεμέλια της ουσιώδους και υπαρκτής Δημοκρατίας, όπου ο καθένας μπορεί να συλλαβίσει τα όνειρά του και να γράψει ολόκληρο το όνομά του στο βιβλίο της ζωής, γιατί ο κάθε Έλληνας πρέπει να έχει το δικαίωμα και για στέγη και για σταθερή εργασία, διότι ο αγρότης, ο εργάτης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο βιοτέχνης πρέπει να  έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν το προϊόν του ιδρώτα τους…εκεί που η πολιτική δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες του ανθρώπου και δεν αποσκοπεί στην ψηφοθηρική προσέλκυση των ευπαθών, παρέχοντας ψίχουλα επιδόματα από τα περισσεύματα μια πολιτικής, που πρωτίστως ευνοεί τους ολιγάρχες και προσεγγίζει τον κεντρώο χώρο για να πάρει τις εκλογές! Ναι... σε έναν τέτοιο μπαξέ να συναντηθούμε, όπου η ευωδιά των λουλουδιών θα αγγίξει πρώτα τους ευπαθείς στα πλαίσια ενός κοινωνικού κράτους, που θέλει να μην υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες ...εκεί που  η κοινωνική καταξίωση δεν έχει φύλο ή οικονομικό προφίλ.

Ασφαλώς και να συναντηθούμε στους μπαξέδες…. εκεί που η βουβή γλώσσα της αρμονίας των χρωμάτων ταυτίζεται με την ειρήνη της ψυχής και την πολιτική Διαύγεια, όπου όλα είναι φανερά χωρίς αδικίες, διότι απαξιώνεται η πολιτική όταν δεν υπάρχει πλήρης διαφάνεια των θεσμών και οι νέοι απομακρύνονται από την ενασχόληση με τα κοινά, αφήνοντας στην τύχη κάθε κοινωνική διεκδίκηση, όπως συμβαίνει στις μέρες μας με την αποκάλυψη των υποκλοπών και τον αδιαφανή χειρισμό τους….σε εκείνους τους μπαξέδες να συναντηθούμε όπου απουσιάζει η  εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο....όπου η καταπολέμηση του παρακράτους είναι σκοπός...εκεί που με υπομονή και τιμιότητα οι μικρές ιδέες γίνονται μεγάλες….εκεί που υπάρχουν πολιτικοί που έχουν όραμα και όχι συμφέρον, πολιτικοί μακριά από πολιτικά οικόπεδα, πολιτικοί που να κερδίσουν τον Έλληνα. Ξέρουμε όλοι ότι υπάρχει ο Βόρειος και ο Νότιος Πόλος. Αυτός που ταξιδεύει από τον έναν πόλο στον άλλο σε μια στιγμή, λέγεται ονειροπόλος. Θέλουμε τέτοιους πολιτικούς, που να έχουν όνειρα και να μπορούν να βρουν λύσεις στη στιγμή, στα προβλήματα που φαντάζουν ακατόρθωτα….. εκεί που καθένας μπορεί να ζήσει την Ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης και την Ισότητα μέσα από την προάσπιση του Συντάγματος και την υπεράσπιση των ανθρώπινων Δικαιωμάτων….εκεί όπου η κοινωνική και η οικονομική ισότητα των δύο φύλων είναι υπαρκτή και ηχηρή και δεν αφήνει περιθώρια για πατριαρχικές αντιλήψεις και ενδοοικογενειακή βία, προστατεύοντας τη μητέρα, το παιδί, τα γηρατειά! …. εκεί όπου η οικογένεια πρέπει να στηρίζεται θεσμικά για να στηρίξει θεσμούς και κοινωνία!

Ασφαλώς και να συναντηθούμε στους μπαξέδες…. εκεί που η παιδεία γίνεται κτήμα όλων, περνώντας μαζί, πολιτεία και φοιτητής το στενό γιοφύρι. Να μην ζούμε αυτό που επικρατεί σήμερα με την ακρίβεια, όπου τα φτωχά παιδιά δεν μπορούν να πάνε να σπουδάσουν και η πολιτεία είναι απούσα, χωρίς να μεριμνά για τα ακριβά ενοίκια ή για τη δημιουργία εστιών. Πως θα ανοίξει της καρδιάς το παραθύρι και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, αν το μυαλό δεν ανοίξει μέσα από την μόρφωση και να ρίξει άπλετο φως; ….εκεί που η σπουδάζουσα νεολαία δεν έχει τυχαίο προσανατολισμό, αλλά οργανώνεται με εποικοδομητικό τρόπο για το μέλλον της Ελλάδας μας ...εκεί που υπάρχει ισότιμη πρόσβαση στην ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη από όλους, μέσα από ένα δημόσιο δωρεάν Εθνικό Σύστημα Υγείας, επανδρωμένο επαρκώς σε κάθε άκρη, με έμφαση στην πρωτοβάθμια προληπτική περίθαλψη, παρέχοντας κίνητρα και ενισχύοντας την διαρκή εκπαίδευση του προσωπικού, ανατρέποντας την σημερινή απαξίωση ενός συστήματος όπου οι εργαζόμενοι κρίνονται άδικα, γιατί έχουν εξαντληθεί!

Αυτός ο μπαξές, μας αξίζει….αυτός που έχει από όλα! Εκεί...ναι να συναντηθούμε ….όχι μόνο στις 3 του Σεπτέμβρη….αλλά και αργότερα ….και πάντα...!

Ο Γεώργιος Μουζόπουλος είναι Ιατρός - Ορθοπαιδικός Χειρουργός στο ΓΝ Λακωνίας – ΝΜ Σπάρτης, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Χαιδελβέργης Γερμανίας, με Master στη Διοίκηση των Μονάδων Υγείας, στην Αθλητιατρική και την Βιοστατιστική – Μεθοδολογία της Έρευνας,  Υπεύθυνος του Τομέα Υγείας & Μέλος της Νομαρχιακής Οργάνωσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ – ΚΙΝ.ΑΛ Λακωνίας, Υποψήφιος Βουλευτής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ – ΚΙΝ.ΑΛ στο Ν. Λακωνίας.