Στη συνεδρίαση της 9^ης Φεβρουαρίου της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών, με θέμα ημερήσιας διάταξης: «Προτάσεις - Δράσεις στο πλαίσιο της νέας αλιευτικής πολιτικής περιόδου 2021- 2027», συμμετείχε και τοποθετήθηκε ο Τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Σταύρος Αραχωβίτης.

Ο Στ. Αραχωβίτης ξεκινώντας, τόνισε ότι «πριν την προετοιμασία του εθνικού φακέλου θα έπρεπε να έχει γίνει πιο διεξοδικός διάλογος με όλους τους ενδιαφερόμενους, έτσι ώστε τα μέτρα να σχεδιαστούν επί τη βάσει των αναγκών των αλιέων της χώρας».

Η  αλιεία είναι ένας από τους πιο δυναμικούς κλάδους της πρωτογενούς παραγωγής στη χώρα μας, που είναι η ευρωπαϊκή χώρα με την μεγαλύτερη ακτογραμμή, αν δε, συμπεριλάβουμε και τις λιμνοθάλασσες και τα εσωτερικά ύδατα, είναι σημαντικό να θέσουμε τις βασικότερες προτεραιότητές μας για τα επόμενα χρόνια.

Ο Στ. Αραχωβίτης συνέχισε αναφέροντας σαν πρώτη  προτεραιότητα, τη διασφάλιση του εισοδήματος των ψαράδων, των ιχθυοαποθεμάτων  και των παράκτιων περιοχών και των περιοχών όπου δραστηριοποιούνται, εξηγώντας ότι το εισόδημα αυτό «διαχέεται στις τοπικές κοινωνίες. Ειδικά στην περίοδο που διανύουμε με τις πολλαπλές κρίσεις, το εισόδημα των αλιέων είναι σημαντικό για την επιβίωση των περιοχών στις οποίες δραστηριοποιούνται».

Συνεχίζοντας, ο Στ. Αραχωβίτης αναφέρθηκε και στις προτεραιότητες της  περιφερειακής συνοχής και ασφάλειας, της υποκατάστασης των εισαγωγών αλιευμάτων αλλά και της διατροφικής ασφάλειας της χώρας. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι «τα παραγόμενα προϊόντα αλιείας αποτελούν ένα σημαντικό μέρος και της παραδοσιακής διατροφής στην ελληνική κουλτούρα, στην ελληνική κουζίνα, αλλά ταυτόχρονα, κινητοποιούν μια σειρά άλλων επαγγελμάτων μέσα στο χώρο, από την μεταποίηση έως την πώληση, μέχρι να φθάσουν στο τραπέζι του καταναλωτή, αλλά κι αυτό είναι ένα σημαντικό κομμάτι».

Ο Στ. Αραχωβίτης δεν παρέλειψε όμως να αναφερθεί και στο γεγονός ότι  το Εθνικό Σχέδιο που κατατέθηκε την 1η Νοεμβρίου του 2021 επέστρεψε τρεις μήνες μετά, με μια σειρά από παρατηρήσεις, που όπως είπε, δείχνει ότι «έπρεπε να ήμασταν, ενδεχομένως, περισσότερο προσεκτικοί έχοντας και την εμπειρία του προηγούμενου ΕΠΑλΘ- έτσι ώστε, να μη χάνεται πολύτιμος χρόνος και με παρατηρήσεις στο Εθνικό Σχέδιο».

Στη συνέχεια,  ο βουλευτής αναφέρθηκε εκτεταμένα στις κρίσεις που επηρεάζουν την αλιεία και τόνισε συγκριμένα: «Η αλιεία, εκτός από την κρίση ακριβείας αντιμετωπίζει μια πολύ μεγάλη πρόκληση, που είναι η κλιματική κρίση. Η κλιματική κρίση έχει να κάνει με την ίδια τη διατήρηση των ιχθυαποθεμάτων η οποία απειλείται από την υπεραλίευση, αλλά δεν θα έλεγα ότι ο κύριος παράγοντας είναι αυτός, όσο είναι η κλιματική αλλαγή. Δηλαδή, η είσοδος των λεσεψιανών ψαριών μεταναστών, των μεταναστών οι οποίοι έρχονται από ζεστότερα νερά μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, περνάνε και εγκαθίστανται στη Μεσόγειο και εκτοπίζουν άλλα είδη, είναι μια πολύ μεγάλη απειλή για τα αποθέματα.

Εκτός από την αυτή καθεαυτή άνοδο της θερμοκρασίας των υδάτων που δεν βοηθάει στην αναπαραγωγή ορισμένων ειδών στα δικά μας νερά, συν τα προβλήματα με τον πλαγκτόν που δημιουργούνται. Άρα, η αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής θα έπρεπε να είναι πρώτος στόχος. Το δεύτερο που αναφέρθηκε, είναι η αποζημίωση των αλιέων από τα κητώδη προστατευόμενα είδη, που πολύ καλά κάνουν και προστατεύονται, ωστόσο, οι αλιείς παθαίνουν σημαντικές οικονομικές ζημίες και τούτες τις εποχές είναι δυσαναπλήρωτες.  Δύο στοιχεία που πρέπει να δούμε ακόμα, είναι το ένα, η ηλικιακή ανανέωση των αλιέων, έτσι ώστε να δώσουμε όχι μόνο βραχυχρόνια κίνητρα αλλά και πιο μακροχρόνια, για την είσοδο και την παραμονή νεότερων αλιέων στο επάγγελμα. Εκτός από την ηλικιακή ανανέωση πρέπει  να έχουμε και ανανέωση του αλιευτικού στόλου, τόσο σε σκάφη όσο και σε μηχανές και σε εξοπλισμό.».

Στο κλείσιμο  της τοποθέτησής του ο Στ. Αραχωβίτης  αναφέρθηκε στη σύνδεση της αλιείας με το τουριστικό προϊόν λέγοντας: «Τα νησιά μας και οι παράκτιες περιοχές έχουν μια πολύ μεγάλη πίεση από τον τουρισμό, η οποία εκτοπίζει σε κάποιες χώρες  την αλιεία στις παραδοσιακές μορφές. Σιγά- σιγά θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο που θα “παντρέψουμε” αρμονικά την παραδοσιακή αλιεία με το τουριστικό προϊόν χωρίς να λειτουργούν ανταγωνιστικά. Ο ν.4582/2018, του Νοεμβρίου του 2018, ήταν μια πρώτη προσπάθεια να υπάρχει σαφής διαχωρισμός και οριοθέτηση δύο δραστηριοτήτων προς όφελος και των δύο».